Het Nieuwe Dorp
Siza was opdrachtgever van de eerste nieuwbouw voor het zogenoemde Nieuwe Dorp. We wonnen 3 jaar geleden een pitch waarin ze de oplossing vroegen voor een gebouw met een disruptive solution voor een zorgomgeving. Daarin zouden 36 zorgwoningen moeten komen en een grote Academy waarin innovaties in de zorg konden worden getest om de 36 woningen steeds te kunnen updaten.
Het bestaande dorp, waarin Mies Bouwman de beroemde inzamelactie via tv begeleidde, werd gebouwd door Van de Broek en Bakema en voldeed niet meer aan de vraag. Te laag, te klein en tevens qua benodigde technologie achterhaald. Ze wilde namelijk een lerende omgeving die de tijdelijke gebruikers van het dorp voorbereidde op een zo spoedig mogelijke terugkeer in hun eigen vertrouwde woonomgeving.
De stedebouwkundige setting van het eerste dorp werd gekenmerkt door een heuvelachtig landschap waaraan gestapelde woningen staan die op 2 niveau’s worden ontsloten. We constateerde dat de bewoners hun eigen voordeur probeerde herkenbaar te maken met persoonlijke objecten. Mensen met een niet aangeboren hersenafwijking (NAH patienten) kunnen zich moeilijk orienteren, hun eigen huis niet goed terugvinden en raken snel de weg kwijt.
We wilden architectuur maken waarbij de architectuurvorm zou ontstaan vanuit de analyse van de gebruikers met hun specifieke benodigde gebruikseisen. Het gebouw werd dus van binnen naar buiten ontworpen. We wilde dat het gebouw de mensen de regie over hun eigen leven zou teruggeven. Daarnaast wilde we een toekomstbestendig, circulair en gezond gebouw maken gebaseerd op de uitgangspunten van Active House. Overkoepelend zou het een Healing Environment moeten zijn.
Het gebouw zou dus heldere orientatiepunten moeten krijgen, een sterke relatie met buiten met veel daglichttoetreding. We stelden ter bevordering van groepsvorming en interactie een maximale groepsgrootte per verdieping voor van 7/8 personen. Iedere vloer moest een gezamenlijk terras krijgen en een gangzone groot genoeg om er te verblijven. Met deze structuur zou het mogelijk zijn om de privacy te zoeken die gewenst is maar ook voldoende geprikkeld te worden om onder de mensen te zijn. Iets waar de gebruikers, die ook psychisch moeten herstellen, baad bij hebben.
We hebben gekeken naar welke gebouwtypologie hier goed bij past en hebben een standaard gallerijblok gekruisd met terraswoningen. Aan de ene zijde resulteerde dit in een terraslandschap op het zuiden. Aan de andere zijde tot een grote open ruimte de Academy, op het noorden.
Door de verschuiving aan 2 zijden ontstaat er een natuurlijke afstand of juist sterke connectie tussen de woningen en de Academy. De gangzone voor de woningen hoog in het gebouw heeft een sterke relatie met buiten en zicht op de Amsterdamse weg. Deze zone is rustig voor mensen die beginnen aan hun revalidatie. De woningen laag in gebouw zijn sterker verbonden aan de Academy zodat een intensieve betrokkenheid bij de Academy bestaat. Deze mensen participeren actief in de verbeteringen van de zorg. De architectuur is hiermee drager van het zorgproces in het gebouw.
Oplevering | 2020 |
Projectteam | Duzan Doepel, Eline Strijkers met Kasper Zoet, Guido Duba, Mikolai Brus, Riekie Brokking, Jaap van Dijk en Joeri Bellaard |
Interieur | Vense Projecten B.V., Apeldoorn |
Opdrachtgever | Siza, Arnhem |
Constructeur | Imd, Rotterdam |
Bouwkunding aannemer | Tricon bouw, Velp |
Fotograaf | APA foto |